Lieverdjes

door
Steun mij en kankerbestrijding:
vadertje.backme.org

Lieve Lezers, volgers en donateurs,

In het nieuwe jaar zijn er enkele oude zaken niet meer én moet er wat aan nieuwe zaken worden gewerkt. Ik ben al een tijdje aan het piekeren hoe ik, met mijn beperkte middelen, een substantiële bijdrage kan leveren aan de samenleving. En dan wel dat deel van de samenleving waarvan ik denk dat het de moeite waard is. Ik kom dan al gauw uit bij mezelf én de kankerbestrijding. Voor wat betreft mezelf heb ik dat snel uitgelegd. Door mijn rits aan kwalen (waaronder keelkanker) kan ik eigenlijk alleen nog maar nuttig voor anderen zijn door te schrijven. Dat is helemaal niet erg, want ik schrijf graag. En veel. Net zoals elke andere schrijver wil ik graag worden gelezen. Dan moet je een publiek en een podium opzoeken. Ik doe dat via twee websites: www.bastapunt.com en vadertje.backme.org. Dat is niet heel duur, maar ook niet gratis. Bovendien moet ik, wil ik geloofwaardig mijn gal kunnen spuien, enkele abonnementen hebben op media van uiteenlopende aard. Geluid en tegengeluid.

Meer lezen

De Mantel der Liefde

door

De Toeslagenaffaire. Het woord heeft iets stouts. Iets geheimzinnigs. Iets spannend romantisch. Een affaire, opwindend maar verboden. Maar o zo aantrekkelijk. En volkomen fout voor de ellende die er achter schuilgaat. Belastingslacht had beter geweest. Dan denk je meteen: foute boel. Bloed aan de paal. Moord en doodslag. Mannen in bebloede wit plastic schorten met vierkante hakmessen. Zij laten niets over van hun slachtoffers. Een paar botjes. Hooguit. Dat is wat er met de slachtoffers is gebeurd. En niet eens zo figuurlijk. Figuurlijk in de zin dat er geen echt bloed heeft gevloeid. Alhoewel dat misschien wel waar is voor de door wanhoop naar zelfmoord gedreven enkelingen. Levens zijn in ieder geval verwoest. En niet per ongeluk. Ook niet ‘slechts’ een paar. Nee, duizenden. Misschien wel tienduizenden levens zijn permanent beschadigd. Ongekend Onrecht. De ellende verdient het niet op in de terminologie de mantel der liefde omgehangen te krijgen. 

Niks affaire. Pure slacht.

Meer lezen

Hondenweer

door

Het kabinet heeft de mogelijke invoering van een avondklok nog niet aangekondigd of we putten ons alweer uit in het verzinnen van mogelijkheden om eronder uit te komen. Het lijkt wel of niemand meer is geïnteresseerd in het beteugelen van de grootste ramp sinds WOII. Het trieste hoogtepunt tot nu toe: de hond. De hond … Meer lezen

Achterbaks & Hardleers

door

Eigenlijk is er al veel te veel over geschreven en gezegd. Bovendien helpt het allemaal niet. Maar hardleers schijnt een karaktertrek te zijn binnen de Nederlandse cultuur. Wat die ook moge zijn verder. Dus ik ben het ook. Hardleers. Hardleers in mijn volharding te benoemen wat een ieder echt al heel lang heel duidelijk had … Meer lezen

Lieve Jongere

door

Ik hoor jullie vaak en veel. Meestal met klachten en verdriet. En ik snap het meeste. Geloof het of niet maar elke oudere is ook een jongere geweest. Jullie zijn de ouderen van de toekomst en jullie gaan het beter doen. Als jullie het tenminste halen. Jullie zijn eenzaam, hebben zelfmoordneigingen en zijn depressief. Omdat, … Meer lezen

Korrelkroniek – Afzien en Leven

door

Nog 8 bestralingen. Anderhalve week. Ik zie op tegen het volgende weekend. En de periode na de bestralingen. Niet tegen de behandelingen zelf. De weekends zijn pauzes waarin de schade die de voorafgaande week is aangericht zich manifesteert. De kleine fysieke irritaties worden in het weekend serieuze pijnverschijnselen. Vooral het afgelopen weekend en het huidige weekend zijn de verschijnselen irritant aanwezig. Er is de toenemende vermoeidheid. Niet heel erg, maar dat moet niet veel erger worden want dan ben ik alleen nog maar aan het slapen. Mijn borstspier die een nieuwe verblijfsplaats in mijn keel heeft gevonden, begint een eigen leven te leiden. Hij zet zich regelmatig op, waardoor ik op een brulkikker lijk. Flink rood/paars slaat hij uit. De huid begint te schilferen en het haar is daar uitgevallen. Links en rechts van waar ooit mijn adamsappel zat, worden regelmatig breinaalden recht omhoog mijn keel ingeramd. Soms zo heftig dat ik spontaan een sprongetje maak.

Meer lezen

Zo’n Dag

door

Vanochtend om tien over half zeven maakt dochtertje Fleur (6) mij wakker. Haar pop in haar hand en haar haar in de war. “Goeiemorgen Papa, zóóóóóó wat heb ik uitgeslapen, hè?” Ik glimlach naar haar en sla het dekbed open. Fleur kruipt nog even lekker tegen me aan en we liggen wel één hele minuut stil tegen elkaar aan op de bank. Een heerlijke minuut, dat wel. Het is een vast ritueel geworden. Ik slaap al weken op de bank om de rest van het gezin niet wakker te maken met mijn vele nachtelijke hoestbuien. Soms is Fleurtje als vanochtend, soms is ze een 78 toerenplaat op repeat. Het behoeft geen betoog dat ik de Fleur van vanochtend prefereer. Als Fleur zo de dag begint is dat de voorbode op een gezellig kind. Het is zaterdagochtend. Vrouw Linda slaapt uit als het kan op zaterdag en zondag. Vandaag niet.

Meer lezen

Lodewijk

door

Potverdorie! Eindelijk ben ik erover heen. Die onsmakelijke lijstrekkersstrijd waarbij Lodewijk keihard Diederik neersabelde. Het harde bezuinigingsbeleid waar hij zich als Minister van Sociale Zaken in de onzalige coalitie met de VVD aan conformeerde, heb ik hem ook al vergeven. Steeds vaker verrast Lodewijk me in debatten. Hij is de enige fractieleider in de 2de kamer die opgewassen is tegen de debatkunsten van Rutte. Humorvol, gewetensvol en tjokvol kennis. Langzamerhand overtuigd Lodewijk me van zijn integriteit. Een bevlogen politicus met een missie. In de modderpoel met gifkikkers in Den Haag, was hij op een gegeven moment een verademing.

En toen kwam zijn verkiezingsprogramma.

Meer lezen

Littekens

door

2021 wordt het litteken van 2020. En misschien houden we in de jaren daarna ook nog last van inwendige bloedingen. 2020 is naar mijn idee nog helemaal niet afgelopen. We zitten er middenin. Lockdown. Mutaties in het virus. Inentingsrace. Toeslagenaffaire. Overal scherpere sociale tegenstellingen. Polarisatie. Diepe wonden worden er geslagen. En de littekens zullen lelijk zijn. En lange tijd zichtbaar. Als tegenstellingen wereldwijd zo groot blijven zoals nu, dan hebben we straks alleen maar verliezers. Meegesleurd in een strijd waarvan je niet eens wist dat je hem aan het voeren was. Lang na Trump zullen er nog escalaties zijn. Misschien zelfs een burgeroorlog.

Meer lezen

Korrelkroniek – Twee Derde

door

Bestraling nummer 22 van de 33 vandaag. Twee derde van het bestralingstraject. Het is dinsdag. Drie-afspraken-dinsdag. Mondhygiëniste, bestraling en bestralingsarts. Dinsdag is het altijd druk in het ziekenhuis. Misschien propt het ziekenhuis op dinsdag de agenda zo vol mogelijk om het de rest van de week rustig te houden. Onzin natuurlijk, maar zo lijkt het wel. Alleen op dinsdag is het altijd zo loeidruk. Dit blijft overigens niet beperkt tot het ziekenhuis. Onderweg naar het ziekenhuis is het flink druk op de wegen. Alsof er nooit corona is geweest. Laat staan dat we in een kritieke fase van de pandemie zitten. Niks van te merken op de Nederlandse wegen. Overal wordt weer gewerkt. Langs de weg, maar ook rond het ziekenhuis. Ik zie overal gehelmde bouwvakkers aan het werk. Een cameraploeg die het filmt en een hoogwerker die vervaarlijk heen en weer zwiept met een groot brok iets aan zijn haak.

Meer lezen