Ik ben er eigenlijk al een beetje klaar mee. Het verwijtdebat van links naar rechts over Moria. Niet met Moria zelf. Zoiets blijft wel even knagen. Totdat ik een interessant stukje tegen kwam van Rob Hoogland op zijn blog pagina. Hij stoort zich aan het verontwaardigde, morele geschreeuw van de daken door deug-BN’ers en hun emovolgelingen, die het vervolgens daarbij laten. Die verder niets doen behalve oproepen tot het schandpalen van hen die er anders tegen aankijken. Al 5 jaar lang hebben BN’ers geen vluchteling of asielzoeker in huis genomen. Terwijl de oproep daartoe uit hun eigen inner circle is gekomen. Zo staat het ongeveer in Rob’s blog.
Nu krijg ik altijd onmiddellijk jeuk en uitslag van elk moreel opgeheven vingertje. Vanuit welke richting ook. Moeten mensen hun mond houden als ze de daad niet bij het woord voegen? Nee. Dat hoeven ze niet. Het tast hun geloofwaardigheid aan en hun gebrek aan actie kan zelfs laakbaar worden genoemd. Ze mogen nog steeds hun verontwaardiging van de Martinitoren en Euromast af schreeuwen. Alsof je tegen iemand zegt die, al dan niet bewust, niet stemt dat hij dan ook z’n bek moet houden over de politiek. Ik haast me erbij te zeggen dat Rob dat ook niet beweert. Hij vindt het goedkoop. Hij zegt niet dat het niet mag. Hij steekt wel zijn eigen morele vingertje in de lucht. Kijk mij eens ‘antideugen.’ Of, ja ik deug wel, maar ik loop er niet mee te koop. Ik hoef ook niets te doen, want ik heb niet meegeroepen. En als ik al wat doe, dan doe ik het in stilte. Dat draagt enig moreel superioriteitsgevoel in zich. Zeker als je die afkeer opschrijft. Punt is: niemand is er vrij van. Mezelf incluis.
Nu lijkt Rob mij een geschikte kerel, dus zal het wel meevallen met bovenstaande opties. Zijn hart zit op de goeie plek. Naïef had ik hem nog niet genoemd. Dat doe ik nu even. Over Annabel, wel te verstaan. Persoonlijk zal het me worst wezen van welke partij ze is. Van mij geen: “Oei, FvD”. Annabel is slim. Dat zeker. Ze is ook een gifspuwende feeks, maar dat is een persoonlijke mening. Behalve slim is zij een publiek figuur die óók nog eens een gerenommeerde journalist kent. Als ze een teennagel afknipt, komt het wel ergens in het nieuws. Geen ruchtbaarheid aan iets geven is een garantie voor ruchtbaarheid. Slimme Annabel heeft dat beseft toen ze in alle stilte een homofiele asielzoeker in huis nam. Ongetwijfeld met de beste bedoelingen, maar met een gunstig neveneffect. Anders heb ik haar overschat.
In zijn blog gaat Rob, net als de verontwaardigde brul-BN’ers, voor het gemak maar even voorbij aan de voorgeschiedenis. In één felle uithaal veroordeelt Rob de kortzichtigheid van de schreeuwerds betreffende mensensmokkel en brandstichting én de vrijbrief die dat voor de nog bestaande kampen is, om de boel ook maar in de hens te steken. De VVD is de enige partij die dat ‘goed’ ziet. De oproep tot een ‘cordon sanitaire’ rond de VVD vind ik, net als Rob, belachelijk. De VVD is het Vlaams Blok niet. Nu weet ik niet hoe de lijntjes tussen de bewoners van de verschillende kampen lopen, maar ik waag te betwijfelen of het nieuws van de brand überhaupt bij andere kampen neerdaalt. En al doet het dat wel en zo’n kamp gaat ook in vlammen op, hebben we dat als EU vooral aan onszelf te danken.
Griekenland maakt geen haast met bureaucratische processen om de weg vrij te maken bepaalde vluchtelingen naar Turkije terug te sturen. De Griekse regering én de Europese Gemeenschap hebben beloftes gedaan. Die kunnen door politiek getouwtrek niet worden nagekomen. 13.000 mensen in een kamp stouwen waar er 2.700 in kunnen, hou je maar beperkte tijd vol. Eerlijk gezegd zou ik als vluchteling in zo’n kamp er ook de fik in hebben gestoken. Als je mensen opsluit en vervolgens de sleutel wegflikkert, terwijl je hebt beloofd dat zij binnenkort vrijkomen, ben je op z’n minst medeschuldig aan de gevolgen.
Als de EU landen gewoon snel hun beloften nakomen, dan wordt er niks meer in de brand gestoken en hoeft niemand een ‘Annabelletje’ te doen. Kunnen Rob en Vincent gewoon een wakker biertje nemen over een paar maanden.
