Gisteravond gooide Nico Dijkshoorn de ene na de andere tweet op m’n scherm over Klaas. Eerst dacht ik nog dat hij ter plekke die absurdistische tweets verzon. Dat was niet zo. Ze komen uit zijn boek KLAAS. In 2013 uitgekomen. Ik had er nog nooit van gehoord. Onbedaarlijk heb ik zitten lachen. Ik geef een voorbeeld:
“Klaas riep ons bij elkaar. Hij had nog maar 57 jaar te leven. Vreselijk.”
Ik ben dan meteen verkocht. Iedereen moet een Klaas hebben. Zeker nu. Misschien heeft iedereen ook wel een Klaas. Niet die van Nico, natuurlijk. Het moet wel je eigen Klaas zijn. Iedereen zijn eigen absurdistische uitlaatklep. De meeste Klazen blijven binnenhoofds. Dat is prima. Daar zijn ze thuis. Soms schrijft iemand zijn Klaas op (of is het andersom?) en als je die herkent, is dat alsof een je plotseling een verloren familielid tegenkomt.
Ik moet eerlijk zeggen dat mijn Klaas al een tijdje zoek is. Door Nico’s Klaas zoek ik hem weer. Hij ruimt een stukje van de chaos in mijn kop op. Dat was ik vergeten. Hij is wel een lul. Hij wil niet worden gevonden. Eigenwijzer kom je ze niet tegen. Het kan wel even wat tijd in beslag nemen, maar vinden doe ik hem. Hij lacht me nu al uit. Ik weet het.
Mijn Fleurtje (6) heeft ook een Klaasje. Ze weet het nog niet en ze heeft nog geen naam. Ik zie haar Klaasje groeien. Als Fleur vertelt over haar dromen is haar Klaasje wakker. Klaasje is nog niet erg bedreven. Ze verandert Fleur’s dromen te opzichtig. Als Fleurtje klaar is met het vertellen van een droom heeft Klaasje dat onderweg zó veranderd, dat het niet meer haar droom is. Het is het verhaaltje van Klaasje geworden. En Fleur is er blij mee. Het is tenslotte haar Klaasje.
Mijn Linda’s Klazina zit voornamelijk in Linda’s hoofd en is gebonden. In gekunstelde coma. Linda heeft haar niet vaak nodig. Linda is stabiel. Daar houdt het Klazenvolk niet van. Die voeden zich met chaos. Linda heeft de touwtjes strak in handen. Klazina is een marionet. Zelden breekt Klazina zelfs maar één van de touwtjes die haar in het gareel houden. Linda houdt van stabiliteit. Daarom moet ze controle over Klazina houden. Het Klazenvolk staat bekend om z’n wispelturigheid en onbevangen egoïsme. Soms zelfs gewetenloos. Linda heeft Klazina in een ijzeren houdgreep.
Klazen zijn doorgaans niet in toom te houden. Wel stil. Klazen mogen alleen met toestemming Het Hoofd verlaten. Als een Klaas ‘zoek’ is, moet je hem weer terugvinden. Uiteindelijk. Anders maakt hij je langzaam maar zeker gek. En als Klaas de boel overneemt, kunnen de meest onverwachte dingen gebeuren. En dat wil je niet. Gedoseerd uitlaten. Als een hond. Net genoeg om de Klaas z’n ding te kunnen laten doen. Dát is de methode. De Klaas blij, jij blij.
Ik ga de mijne zoeken én vinden. De hufter. Ik weet ook al hoe.
Jullie maken binnenkort kennis met hem. Als het meezit.
Zijn naam vertel ik pas als ik hem heb gevonden.
