Toen de eerste golf corona half maart uitbrak, was er een zekere saamhorigheid te ontdekken in de samenleving. Wij, stoere Nederlanders, zouden dat virusje er wel even onder krijgen. Half december is van die saamhorigheid vrijwel niets meer over. Onze korte lontjes kunnen we alleen nog maar met lange tenen compenseren. Natuurlijk is corona de hoofdschuldige, maar we hebben haar op een zijspoor geparkeerd, want naarmate corona taaier blijkt dan we dachten zijn onze korte lontjes allang opgebrand. De lange tenen die we over hebben worden vertrapt door de overheid, de regeltjes, het RIVM, Gommers, virologen, Kuipers, MSM, dor hout, jonge rebellen en nog vele, vele anderen. Zowel individuen als instanties of overheden staan op onze tenen. En dat pikken we natuurlijk niet! Stel je voor, zeg. Mensen zijn bereid onaanvaardbare risico’s te nemen omdat ze hebben geleerd iets heilig te geloven dat hen beter uitkomt. De economie stort in en dat is ongezond. Mensen hebben geen sociaal leven meer en dat is ongezond. Mensen kunnen en mogen van alles ‘opeens’ niet meer. En dat is allemaal ongezond. Dus doen mensen ‘gezond’ en lappen de ‘ongezonde’ regels aan hun laars. Weet je wat pas echt ongezond is?
Doodgaan. Aan corona in dit geval.
De wereld zit zo propvol (valse) informatie dat iedereen altijd wel ergens een bevestiging van z’n eigen ‘gelijk’ kan vinden. Daarna is het slechts de kunst om er zo hard als mogelijk in te geloven. Het heeft geen zin meer om met argumenten te komen. Ze zijn bij voorbaat al afgewezen. Spot en hoon hebben geen invloed. Het werkt averechts. Ik kan daardoor slechts concluderen dat onze democratie niet pandemie-ready is. Tijdens de pandemie mag zo’n beetje alles wat nu juist vermeden dient te worden tijdens zo’n ramp. Domme dwarse mensen maken daar gretig gebruik van. Niet zelden wordt er met de Grondwet gezwaaid. Juist een democratie, gevuld met Nederlanders, dient een pandemie-scenario op te nemen in de Grondwet. Gericht op het zo snel mogelijk onder controle krijgen van een levensbedreigende besmettelijke ziekte. Geen ruimte voor meningen. Geen ruimte voor opstandig, vertragend gedrag. Kop dicht en doen wat er wordt gezegd. Totdat de pandemie over is. Verdwenen. Uitgeroeid. Onder controle. Dan mag iedereen weer moord en brand schreeuwen.
Klinkt allemaal zwaar kloten, niet? Klopt, dat is het ook. Bijna niets is erger dan een dictatuur. Ook al is het een tijdelijke en met een zeer specifiek doel. Bijna niets. Alleen een pandemie die maar niet weg wil gaan is erger. Begin januari is er een vaccin en zelfs dat wijst een groot deel van de bevolking af. Mijn hemel. Hoe asociaal kan je worden? Misschien nog wel erger dan die afwijzing is dat we al maanden geleden virusvrij hadden kunnen zijn. Ja, door een strenger beleid en handhaving daarvan. In Taiwan hebben ze het goed gedaan en houden ze een streng beleid ten aanzien van bezoekers aan hun land. Twee weken quarantaine. Ongeacht wie je bent. En nog een rits aan maatregelen. Vooral bij uitbraken. In de kiem wordt het gesmoord. Gevolg: Ze staan daar weer op festivals. Hutjemutje te dansen. Coronavrij.
Een pandemiedictatuur om weer in alle vrijheid in een democratie te kunnen leven.
Korte lontjes en lange tenen. De knechten van Corona.
