Een tijdje geleden schreef ik dat weer P.v.d.A. ga stemmen. Dat besluit nam ik na een betoog van Lodewijk Asscher over hoe de maatschappij er volgens hem moet uitzien. Ik werd gegrepen door dat verhaal. Hoewel ik twijfel aan de haalbaarheid, is het een verhaal van hoop. Met een kompas. Een visie. Precies datgene wat ik bij andere partijen mis. Veel partijen hebben natuurlijk wel een ideaal, maar dat is meestal te krap om mij in te kunnen huisvesten. Een totaalbeeld wil ik. Waar alles in past. Dat bood hij in een vurig betoog. Hoewel ik Asscher altijd een intelligent mens heb gevonden, heb ik nooit helemaal kunnen afschudden hoe hij met Diederik Samson heeft afgerekend. Dat vond ik heel lelijk. Broedermoord.
Maar goed, 2de kansen en zo. Vergeving. Dat soort dwarszittende kak. En dus dat betoog. De knoop was doorgehakt. Ondertussen ben ik de eindjes weer aan het zoeken om aan elkaar te binden. De toeslagenaffaire. Die onverkwikkelijke deksel op een nog onverkwikkelijkere beerput. Asscher was in de periode dat het goed fout ging bij de belastingen en mensen ten onrechte werden bestempeld als dieven en vaak astronomische bedragen moesten terugbetalen aan de belastingdienst, minister van Sociale Zaken. Hij heeft het toen niet gemerkt. Hij gaat door het stof en put zich uit in excuses. Zelfs op FB heeft hij een excuuspost neergeschreven. Ik geloof hem. Ik heb de ondervraging door de commissie gezien en ik moet me wel heel erg vergissen als hij niet oprecht in zijn antwoorden was. Hij schaamt zich en het is te zien. Dat siert hem.
Maar dan. De tegenwoordig onvermijdelijke bak stront die loskomt in app-groepen. Anonieme P.v.d.A.-leden, zelfs kandidaat-Kamerleden verdringen zich om Asscher af te serveren. Zijn geloofwaardigheid wordt ter discussie gesteld. Ik kom wenkbrauwen tekort om op te trekken. Om maar wat te noemen heb ik een bloedhekel aan mensen die bewust anderen schade berokkenen om er zelf beter van te worden. Anoniem. Zo vreselijk laf is dat. En het is er niet één, het is een hele rij. Allemaal willen ze anoniem blijven. En allemaal trekken ze het leiderschap van Asscher in twijfel. Gatverdamme . Voor zover ik het kan bekijken heeft Asscher twee opties.
Optie één: Hij legt zijn functie neer en geeft daarmee toe aan de anoniempjes. Hij moedigt daarmee de klikcultuur aan. Hij zal zeggen dat hij achteraf niet kan leven met het feit dat hij de signalen heeft gemist, waardoor nu zoveel mensen de dupe zijn. Op zich iets voor te zeggen, ware het niet dat dan zo’n anonieme NSB-er het roer waarschijnlijk gaat overnemen. Asscher trekt zich terug uit de politiek.
Optie twee: Hij ontslaat iedereen uit de app-groep op staande voet en formeert een nieuwe team zonder NSB-ers en wint de verkiezingen dankzij de belofte dat hij iedereen onmiddellijk ruimhartig compenseert die de dupe is geweest van o.a. zijn falende beleid.
Ik zou voor optie 2 kiezen. Dan blijft mijn knoop doorgehakt.
Anders ga ik weer even verder kijken.
Doneeroosje, een sprookje?
vadertje.backme.org
