Ik hoor jullie vaak en veel. Meestal met klachten en verdriet. En ik snap het meeste. Geloof het of niet maar elke oudere is ook een jongere geweest. Jullie zijn de ouderen van de toekomst en jullie gaan het beter doen. Als jullie het tenminste halen. Jullie zijn eenzaam, hebben zelfmoordneigingen en zijn depressief. Omdat, zoals de meeste van jullie zelf zeggen, er gebrek aan sociale interactie is. Geen clubleventje, geen studentenvereniging, geen feestjes, geen seks, geen aanrakingen, geen van de dingen die het leven belangrijk maken. Ik snap het. Als vroeger mijn favoriet discotheek (ja, zo oud ben ik) dicht was, of te vol en ik kon er niet in, dan stortte mijn wereld in. Geen drank en vrouwen! Alle hoop verloren! Aan niets anders kon ik meer denken dan aan hoe binnen te komen. Geen idee wat ik anders zou moeten doen. Naar bed gaan en wachten tot de volgende ochtend kwam niet eens bij me op. En er was niet eens Corona. Gelukkig bleek ik de volgende ochtend gewoon weer wakker te worden met zin in de nieuwe dag. Onbeschadigd.
Maar ja. Dat was een keer een nachtje. Niet een heel jaar, zowat. Om gek van te worden. Zo’n langere periode abnormaal leven. Ik ben niet jong meer, maar ik word er al gek van. Gelukkig zijn er geen ‘deskundigen’ die zich over mijn leeftijdscategorie buigen. Althans, niet zo luidruchtig als de ‘deskundigen’ die zich over jullie, de jongeren, heen buigen.
Het ligt ook niet aan jullie. Jullie hoeven maar iets zieligs te roepen en er staat een leger aan deskundigen klaar die maar wat graag op TV bevestigen hoe erg het allemaal wel niet is voor jullie. Maar weet je. Het helpt niet. Het wordt er erger van. En de meeste deskundigen zitten met hun kop op TV ter eigener glorie. Niet in jullie belang. In sommige situaties is het beter om te zeggen: ‘Kop op! Het wordt beter! Nog even volhouden!’ Niet om stoer te wezen, maar simpelweg omdat er geen andere oplossing is.
De ‘deskundigen’ denken daar anders over. Die willen dat iedereen begrijpt hoe moeilijk jullie het wel niet hebben. Het lijkt af en toe wel of ze jullie rechtstreeks het flatgebouw af willen praten. Daarbij vergetende dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Er is bijvoorbeeld geen groep zo eenzaam als de opgesloten oudere. In verzorgings- en bejaardentehuizen zitten ze opgesloten. Wanhopig snakkend naar bekende gezichten. Zij hebben niet de tijd om over de trauma’s heen te komen van corona. Jullie wel. Jullie zijn jong. En, ik denk, sterker dan jullie wordt aangepraat.
Loop niet achter invloewensers aan. Die doen maar wat. Laat je niet de put in praten door zogenaamde deskundigen. Zie het grotere plaatje. Jullie zijn de toekomst. Zorg voor jezelf, zodat je later ook voor anderen kunt zorgen. Maak jezelf mentaal weerbaar. Doe het beter dan de oudjes van nu. Wees een voorbeeld. Of loop mee met de massa. Waar je je het prettigst bij voelt. Maar laat je niet een depressie in praten. Door niemand. Als er iemand in staat is sterker uit de coronacrisis te komen ben jij het wel. De jongere. En ondanks alle ellende zijn er lichtpuntjes aan de horizon. Gisteren in een van de vele ouwehoerprogramma’s ‘vergaten’ de ‘deskundigen’ dat te melden. En dat terwijl jullie erbij zaten en vroegen om lichtpuntjes. Hoe is het mogelijk? Er is namelijk een vaccin. We worden ingeënt. Dat betekent een lichtpunt van jewelste.
Eigenlijk het enige dat van jullie wordt gevraagd is dat wat van iedereen wordt gevraagd. Geduld. Niet jullie sterkste punt. Maar het lichtpunt is er. Volgens jullie zelf is dat het allerbelangrijkste. Hoop voor de toekomst. Een zicht op het einde. En dat is er.
Blijf sterk. Ik weet zeker dat jullie het kunnen.
Lees ook: Lieverdjes en steun ons als je kunt!
