Vandaag werden Fleur en ik opgehaald door ‘Grote Zus’. Grote Zus is de titel die dochtertje Fleur (6) heeft gegeven aan haar halfzus Natasja, de moeder van mijn Kleinzoon Pim (5 mnd). Grote Zus is begin december vorig jaar verhuist van Hilversum naar Eemnes. De laatste keer dat ik daar op bezoek ben geweest, was met Kerst vorig jaar. Gelukkig heb ik Pim en zijn moeder wel bij mij thuis op bezoek gehad. Ook is dochter Natasja regelmatig met mij mee geweest naar het AUMC. We vinden dat we elkaar niet genoeg zien. Ondanks een intensiever contact dan in de pre-corona periode. Perspectief schikt zich naar de omstandigheden. Dochter Fleur mag mee omdat ze vakantie heeft deze week. Net twee weken weer naar school en alweer een week vrij. Covid houdt ook al geen rekening met schoolschema’s. Andersom trouwens ook niet.
Fleur mag mee naar haar neefje Pim en is daardoor in alle staten. Ze is stapelgek op Pim en kan uren zoet met hem zijn. Pim vind het prachtig. Fleur is een fascinerend wezen voor hem. Hij kan z’n ogen niet van haar afhouden. Hoewel aan het nieuwe huis van dochter Natasja nog van alles moet gebeuren en schoonzoon Remco bijna constant aan het klussen is, is het toch heel gezellig. Misschien ook omdat ik hou van de staat ‘werk in uitvoering’. Als er tenminste vooruitgang waar te nemen is. Dat is zo. Uiteraard werkt het lenteweer ook mee. De wereld is nog steeds een mesthoop, alleen riekt het minder. Zoiets.
Vrouw Linda moet werken en doet dat al sinds corona thuis. Het is voor haar een verademing als man Menno en dochtertje Fleur een tijdje weg zijn. Voor niemand was het een straf vandaag. Aan het eind van de dag waren we allemaal een stukje vrolijker. Ik merk aan mezelf dat het me goed doet even niet continue met nieuws een rampberichten te worden bestookt. Die heb ik aan mezelf te danken. Ik blijf sowieso graag goed op de hoogte, maar door mijn persoonlijke lockdown van een jaar is het naar verhouding teveel m’n leven gaan bepalen. Alles wil ik volgen. Dat gaat niet, natuurlijk. Maar ik doe wel pogingen zoveel mogelijk te volgen. Het is bijna obsessief. Een verademing vandaag. Lekker alles over me heen laten komen. Schoonzoon Remco en dochter Natasja die ombeurten koffie voor me halen. Ondertussen trek ik gekke bekken naar Pim. Die zijn onsterfelijke lach toont en mij een gelukkig mens maakt. Dochtertje Fleur die me zo mogelijk nog gelukkiger maakt door haar toneelstukjes die ze voor Pim opvoert. Allebei lachen ze. En ik heb geen idee waarom. Heerlijk.
Vergeefs doen we met z’n allen een halfslachtige poging twee vermiste bakvormen terug te vinden. Niemand vind het erg dat het niet lukt en als vanzelf gaan we verder. Een andere bakvorm is aanwezig en dochter Natasja bakt wat. Ik krijg er wat van mee naar huis. Lekker zoet.
Net zoals deze dag.
Disclaimer: Gratis lezen mag, doneren is cool en kan via vadertje.backme.org
Lees ook Lieverdjes en doe wat je kunt als je wilt 
