De Pandemie. We doen het hé-lè-maal fout. Eindelijk heb ik het licht gezien. Alles wat we tot nu toe hebben gedaan wordt hoofdzakelijk bepaald door het R-getal. Komt dat boven de 1 dan volgen er maatregelen omdat de besmettingen in sneltreinvaart oplopen. Onder de 1 is versoepelen het devies. Met ‘we’ bedoel ik natuurlijk de beleidsmakers van het kabinet en de adviseurs van het RIVM. De 17 miljoen virologen die Nederland rijk is beschouw ik voorlopig als gewone stervelingen die onderworpen zijn aan maatregelen van de beleidsmakers. Omdat er een schrijnend tekort is aan stevige ruggengraten bij de beleidsmakers, zitten we nog steeds midden in een pandemie die allang onder controle had kunnen zijn.
Het S-getal.
Het R getal is niet meer van belang. We zitten in een fase dat wat de maatregelen ook zijn, we er massaal schijt aan hebben. Niemand schaamt zich nog om dat te zeggen. Achter de camera, voor de camera, in talkshows. Het maakt niet uit. Schijt hebben we aan de maatregelen! Het is genoeg geweest! In elk park was festivaldrukte de afgelopen dagen. Mooi weer, dus de rest kan de tyfus krijgen. Zeker na een jaar van zwalkend jojo-beleid. Ik snap het wel. Het stuit me tegen de borst omdat ik nog wel eerst aan een ander denk. Maar ik snap het wel. Ik ben ook boos. Vaker dan anders. Vooral vanwege de vastgeklonken overtuiging dat we met een beetje meer doorzettingsvermogen alle ellende van de zoveelste herhaling van maatregelen tot en met de invoering van de avondklok, hadden kunnen voorkomen.
Wat hebben we hier nu eigenlijk van geleerd? De meeste mensen helemaal niks. Sommigen hebben geleerd dat veel mensen helemaal niet zo aardig en sociaal zijn als ze hadden gedacht. Wat beleidsmakers en adviseurs ervan hebben geleerd? Of nog van gaan leren? Ik hoop een hoop. Maar ik vrees het ergste. Schokkend vaak heb ik nauwelijks verholen ‘eigen hachje eerst’ mentaliteit langs zien komen. In een eerdere column heb ik al eens voor een pandemie-dictatuur gepleit. Door het S-getal kan dat ook een mildere variant van een dictatuur worden.
In de periode dat er geen pandemie is, wordt gewerkt aan een wet die een noodverordening mogelijk maakt die een regering alle macht geeft om datgene te doen om zo snel mogelijk de pandemie onder controle te krijgen. Die noodverordening wordt van kracht als het S-getal boven de 1 komt. Een groep wiskundigen moet zich daar over buigen. Er moet een algemeen hanteerbare formule ontwikkeld worden die het altijd mogelijk maakt om de S-factor te bepalen. De noodverordening houdt ook in dat de regering ook echt alles moet doen om de pandemie onder controle te krijgen. Zo snel mogelijk.
Het Stupiditeitsgetal.
Kortgezegd komt het erop neer dat iedereen nog steeds van alles mag vinden van wie of wat dan ook, maar met inachtneming van genomen maatregelen in pandemietijd. Moord en brand schreeuwen mag. Maar niet zonder mondkapje, als een maatregel dat eist. Protesteren mag, tenzij een maatregel dat verbiedt in het kader van pandemiebestrijding. Iedereen mag zijn stupide zelf blijven, totdat je de maatregelen in praktijk aan je laars lapt. Dan gaat het S getal omhoog. Is dat te hoog? Dan gaan de inmiddels geregistreerde overtreders hup het gevang in. Rechtszaak aanspannen tegen overheidsmaatregelen tijdens een pandemie? Hoppa S puntje. Rechtszaak wordt uiteraard niet in behandeling genomen. Gevangen gezette S-ers komen pas vrij als de noodverordening is vervallen. Na elke pandemie volgt een parlementaire enquête naar het maatregelenbeleid van de regering. Conclusies zijn bindend en kunnen tot fikse gevangenisstraffen voor beleidsmakers leiden. Het mes snijdt aan twee kanten.
Kijken hoe slordig de regering dan nog is. En hoeveel wappies er nog achter Engel aanhobbelen.
Disclaimer: Gratis lezen mag, doneren via vadertje.backme.org is cool.
Lees ook Lieverdjes en help als je kunt. De kankerbestrijding heeft jullie hard nodig. En ik ook.
