Net als iedereen vind ik het vervelend als er zaken verkeerd lopen. Zeker in een pandemie. Ik kijk altijd eerst of het domme pech is, of dat iemand bewust de zaken in het honderd heeft laten lopen. Als dat niet duidelijk is of wordt, dan krijgen mensen meestal het voordeel van de twijfel van me. Tegenwoordig heb ik helemaal die neiging. Met al die beschuldigende vingertjes die je dagelijks om de oren vliegen. Zolang ik de indruk heb dat mensen oprecht zijn, dan heb ik ze snel vergeven. Naarmate de fouten zich opstapelen wordt dat principe lastiger te hanteren. En als aan een lange reeks van fouten dan ook nog arrogantie en een aantoonbare leugen me wordt voorgehouden, is het klaar. Op die twee laatste betrapte ik Hugo de Jonge vanavond in een interview vóór de persconferentie. Zonder schroom verdedigde hij zijn beleid. Met stalen gezicht beweerde hij dat het geen zin heeft om sneller te gaan vaccineren omdat we daarmee niet meer vaccins binnenkrijgen. Er liggen er ruim 600.000 in de vriezer. We kunnen vooruit.
De logica ontgaat me volledig. Zelfs al zijn die 600.000 op en nieuwe vaccins nog niet geleverd, dan scheelt het 600.000 potentiele besmettingen. 600.000 potentiele ziekenhuisopnames. Dat gegeven op zich lijkt me al meer dan voldoende reden om als een malle te vaccineren. Niet volgens Hugo. Hugo wil sowieso een buffer hebben. Geen idee waarom. Het vaccin is geen collectors item. Het moet zo snel mogelijk armen in. Deskundigen die de Mexicaanse griepgolf onder controle hebben gekregen hekelen zonder uitzondering de snelheid waarmee in Nederland wordt gevaccineerd. Een van Hugo’s eerdere foutjes was volledig in te zetten op maar één vaccin. Als er dan iets misgaat met de levering, dan ligt gelijk alles plat.
Het moeizame aan dit hele verhaal is dat er op een gegeven moment wel de constatering van gemaakte fouten is. Vaak gevolgd door een berouwvol ‘leermomentje’. Maar dan houdt het op. Wel iets geleerd, maar niets mee gedaan. En zo sukkelt het maar voort. Halfslachtigheid ten behoeve van een onmogelijke balans. Dat lijkt het kabinetsdevies. En ondertussen sukkelt het virus gezellig mee. Het is alom aanwezig en de enig overgebleven uitweg is vaccineren. Zo snel mogelijk. Dan zou je toch verwachten dat het hele demissionaire apparaat op vaccinjacht gaat. Niet dus. Geen enkele indicatie dat er flink aan getrokken wordt om welk vaccin dan ook hier versneld naar toe te halen.
De maatregelen zijn een afspiegeling van het beleid. Het werkt maar half. Nu doorpakken had een jaar geleden een mooie leus geweest aan het eind van de eerste golf. Mits waargemaakt. Dan hadden we nu met z’n allen op een terrasje gezeten. Nu doorpakken had een mooie leus geweest al 10 weekenden op rij op ’t malieveld. Nu doorpakken was de leus van Hoekstra. Het heeft hem bitter weinig opgeleverd. Net zoals het kabinetsbeleid ten aanzien van Corona.
Ik regel mijn eigen bescherming en dat van mijn gezin wel. Wij pakken thuis namelijk wel gewoon door. Geen concessies.
Tot die godvergeten prik er eindelijk in zit.
DISCLAIMER: gratis lezen mag, doneren zorgt voor doorpakken en kan via: vadertje.backme.org
