Vandaag zag ik een stukje van het debat in de tweede kamer met Tamara van Ark, Minister Medisch Zorg & Sport. Het ging over Sywert. Die van de mondkapjes. Die alles uit de goedheid van z’n hart doet, maar pas als z’n zakken propvol zitten. Van onze centen, uiteraard. Nu blijkt dat het ministerie de aankoop van al die mondkapjes ook nog eens heeft voorgefinancierd. Kortgezegd komt het erop neer dat Sywert alleen maar een hele grote teil onder de geldkraan hoefde neer te zetten. En die was nog voor ‘m betaald ook. God, wat zal hij gelachen hebben.
Tijdens dat debat zei de minister iets opmerkelijks. Ze had bepaalde informatie (over geld) “niet kunnen geloven”, dus had ze “maar gemeld dat het niet zo was. En nu blijkt het wél zo te zijn.” I shit you not. Bijna letterlijk zei ze het zo. Wat voor een minister ben je dan? We zijn er allemaal inmiddels wel min of meer aan gewend dat politici jokken. En dat welbewust doen. Maar iets verkondigen als zijnde ‘niet waar’, simpelweg omdat je het niet kan geloven? Dat is een nieuwe.
Vakje aanvinken: ongeschikt. Mijn dochtertje Fleur (6) zou zeggen: pri-pra-prutser!
Het trieste is dat we nu al maandenlang – zo niet langer – een lawine van incidenten over ons uitgestort krijgen door overheden en vertegenwoordigers daarvan. Falende instanties, doofpot-pogingen, arrogantie, herhaling van eerder gemaakte fouten, gebrek aan handen om in eigen boezem te steken omdat ze in de zakken zitten die gevuld moeten worden.
Gelukkig zag ik, voor de derde keer, een film die ik al een hélé tijd al niet meer had gezien. Maar die wel mooi een oplossing in zich droeg. De film is World War Z en de oplossing ter voorkoming van verkeerd genomen beslissingen werd daarin gegeven: De Tiende Man. Het kan ook de elfde, of zesde of elk ander getal zijn. Afhankelijk van de grootte van de groep. Als een regering 12 ministers telt, dan moet er een 13de man/vrouw zijn. Als de 12 een beslissing hebben genomen over wat dan ook, dan moet de 13de het ermee oneens zijn. Het is zijn heilige taak het tegendeel tot op het bot te verdedigen.
Dit kan doorgevoerd worden in elke bestuur. Maar vooral in elke overheid. Van lokaal tot landelijk. Het kan zelfs als eis worden gesteld voor semi-overheid. Of voor bedrijven die zaken willen doen met de overheid. Voordeel is dat er dan, mits hij/zij goed is in dat werk, altijd nieuwe inzichten ontstaan. Daardoor kan uiteindelijk een evenwichtiger besluit worden genomen. Het is een soort van groepsgeweten. Advocaat van de duivel, mag ook. Dat zou, denk ik, bij de belastingdienst al een wereld van verschil hebben gemaakt. Etnisch profileren zou het nooit hebben gehaald met een 10de man.
Een ministerie van De Tiende Man. Het lijkt me wel wat.
Disclaimer: Gratis lezen mag, doneren levert mijn eeuwige dank op!
En leuke extra’s voor vaste donateurs. Kijk op: vadertje.backme.org
