Ze zijn er allang uit. De kinderen. Onder de bezielende leiding van de juf weten ze al een tijdje dat het ‘zakdoekje-leggen’ wordt. Alle kinderen hebben er zin in. Het is een leuk spel en als je meedoet, dan bén je iemand. Dan ben je belangrijk. De kinderen die allemaal ‘zakdoekje-leggen’ willen spelen hoeven alleen nog maar te beslissen welke kinderen mee mogen doen. Enige haast is geboden, want het speelkwartier is afgelopen voor je het weet! De juf heeft de grote lijnen uitgezet. Zij heeft er voor gezorgd dat de kinderen allemaal hetzelfde spel willen spelen. Ze heeft de kinderen op het hart gedrukt dat ze heel erg hun best moeten doen om van de beschikbare kinderen het groepje bij elkaar te krijgen, dat precies voldoende is om het spel mee te kunnen spelen. De juf wil en kan zich daar niet mee bemoeien. Ze heeft de kinderen wel wat tips meegeven om er met z’n allen uit te komen.
Het populairste kindje maakt het meteen een beetje moeilijk. Hij wil geen zakdoekje leggen met het vriendje en vriendinnetje dat hem al het hele jaar heeft geplaagd. Eén van de twee vindt het populaire jongetje wel goed, maar hij is een beetje bang als ze met z’n tweetjes zijn dat ze hem dan weer gaan pesten. En dan is er nog het populaire meisje. Die is na hem ook hartstikke geliefd. Voor haar is hij ook een beetje bang, maar zij moet wel meedoen anders mislukt het spel vast en zeker. En zo erg is ze nu ook weer niet. Vaak is hij het gewoon met haar eens. Al zegt hij dat natuurlijk niet hardop. Graag wil hij ook de lange slungel erbij hebben. Die slungel is wel een hoop vriendjes kwijt geraakt, maar hij draagt toch mooi altijd maar weer z’n schooltas. Nee, hem moet hij er zeker bij hebben. En de lange slungel wil ook niet spelen met het vriendje en vriendinnetje samen. Hij is daar ook een beetje bang voor. Zeg maar gerust dat hij ervan in z’n broek poept. En dan is er natuurlijk nog het stille jongetje. Niet zo populair, maar hij is altijd nét genoeg om er een volwaardig spelletje zakdoekje leggen van te maken. Maar ja, het populaire meisje wil ‘m er niet bij hebben.
Ondertussen waarschuwt de juf dat de kindjes nu wel een beetje moeten opschieten. Het duurt niet zo lang meer voordat het speelkwartier over is. En dan is de kans voorbij. Dan gaat de juf het zeggen tegen de schooldirecteur. En dan weet je het wel. Dan wordt er zeker en vast een nieuwe groep gekozen. En het is nog maar de vraag of de kindjes van nu daar nog bij zullen zitten. Sommige kindjes zijn zo stout geweest dat ze misschien wel niet meer zo populair zijn als ze zelf dachten.
Hoor ik daar een schoolbel?
Disclaimer: gratis lezen mag, doneren is vet cool en kan via:
vadertje.backme.org
