Morgen is het zondag. Vaderdag. Dochtertje Fleur (7) logeert bij haar Opa en Oma. Op Vaderdag komt ze weer thuis. Mijn oudste dochter Natasja moet werken op Vaderdag en wil het daarom graag vandaag ‘vieren’. Er zou een pakketje vanmiddag bij haar thuis worden afgeleverd worden, dus kon ze eigenlijk niet weg. Ze wou me ophalen om bij haar gezellig in de tuin te zitten. Ik ben er natuurlijk met eigen vervoer naar toe gegaan. Het pakketje was al binnen. Het was een cadeautje voor mij. Een prachtig leren armbandje met een zo mogelijk nog prachtiger sluiting. Van het merk Rebel & Rose. Ook nog eens in een ingenieus doosje verpakt. Met magneetsluiting. Die vind je niet op de doorsnee markt in den lande. Nee, meneer. Uitzonderlijke kwaliteit. Het was een kneuterige middag. Mijn dochter is gelukkig. En dat straalt van haar af. Een stukje daarvan op mij. Mijn schoonzoon en kleinzoon waren er natuurlijk ook. Schoonzoon was druk met een houten loungeset van IKEA in elkaar te zetten.
Pim zat in een wipper vrolijk te wezen. Pim moet altijd lachen als hij me ziet. De reactie is wederzijds. Pim mag dan ook een hoop bij me. Zijn voorkeur gaat uit naar mijn bos haar en het struikje op m’n kin. Fascinerend, vindt hij die warboel. En altijd probeert hij het zich toe te eigenen door er zo hard als hij kan aan te trekken. Dapper stel ik mijn hoofd ter beschikking. Ik krijg er ook wat voor terug. Ik mag hem zachte pufjes uit mijn van longlucht afgesneden mond toepuffen. Elke keer moet hij van die zielige luchtverplaatsing even knijpen met z’n oogjes om vervolgens in lachen uit te barsten. Eindeloos kan hij dat volhouden. Aandacht is alles.
Dochter Natasja ziet alles gelukzalig aan. “Heb je het nieuwe nisje in de keuken al gezien!?” vraag ze op een gegeven moment. Alsof het haar net te binnen was geschoten. Ze veerde op uit haar stoel en ik hobbelde achter haar aan. Elke keer als ik op bezoek kom, heeft vakman Remco weer iets nieuws geknutseld. En het is er altijd beter op geworden. De keuken is waarlijk een plaatje en zou niet misstaan in een catalogus van de mooiste kookplekken. Het nisje dat schoonzoon Remco heeft gemaakt lijkt in de muur te vallen. Er past precies een koffiezetapparaat in en daarboven zitten een paar plankjes. Alles afgewerkt met dunne houten latjes. “Ik word hier zó gelukkig van,” fluistert Natasja mij toe. Ik kan het me voorstellen.
We lopen terug naar de tuin. “Ik ben zo blij dat we dit huis hebben kunnen krijgen,” zegt ze. Ik ben in stilte net zo blij voor haar. Soms moet je gewoon even je mond houden en iemand laten genieten van haar geluk. Dus ik hou ook m’n gebarentaal even voor me. In de tuin mag ik nog even gek doen met Pim en dan moet hij naar bed. Pim is zo moe dat hij de gebruikelijke protesten achterwege laat. Als hij zijn matras raakt slaapt-ie al. Ik ben ook moe. Het tropische weer van de afgelopen dagen heeft er aardig bij me ingehakt. Vandaag maakt dat niet uit.
Het was een Vaderdag volgepropt met échte cadeautjes.
Disclaimer: gratis lezen mag, doneren zou tof zijn en kan via:
vadertje.backme.org
