Dit was het laatste paragraafje van de drie pagina’s tellende uitslag die ik via mijndossier AMC vandaag ontving, naar aanleiding van de biopten die waren afgenomen tijdens een operatie om mijn stemgeluid een kickstart te geven. De biopten zijn genomen omdat er een aantal, op het oog, onverklaarbare zwellingen in mijn keel waren aangetroffen. Er stond vooral vol met veel medisch taalgebruik waarvan ik maar een gedeelte kon ontcijferen. De uitleg krijg ik morgen als de behandelend chirurg mijn oudste dochter belt. Vast staat dat er geen tumoren of andere wildgroei dat kan wijzen op kanker is aangetroffen. In ieder geval niet in mijn keel. En dat in twee woordjes ‘geen maligniteit.’ Een voorzichtige opluchting. Volledig enthousiast kan ik me niet veroorloven. Uitzaaiingen kunnen zich vrijwel overal in het lichaam manifesteren en ik zit nog ruimschoots in de ‘risico periode’ van vijf jaar.
Er zitten veel bacteriekolonies (coccen), afgestorven weefsel en vochtophopingen. Dat is wat ik als leek eruit op kan maken. Als je het leest zonder enige medische kennis, dan lijkt het of het een beschrijving betreft van de Titanic die op speedboot-snelheid op een andere Titanic is geknald. Het woord ‘debris’ wordt genoemd en dan denk ik onmiddellijk aan schipbreuk. Aan wrakstukken. Zeker als er in de buurt (bacterie)kolonies zitten en lichaamsvreemd materiaal is aangetroffen. Gaas, vraagt de wetenschapper zich af.
“Schipper, zie ik dat correct!? Is dat Gaas tussen het debris daar vlakbij die bacteriekolonie in de buurt?”
“Aye, kapitein! Vanuit het kraaiennest zie ik duidelijk het Gaas tussen de slijmvliesfragmenten en de losgelegen necrotisch debris dobberen!”
“Schipper, loods ons dan richting bacteriekolonie, maar pas op voor de losgelegen plaveiselcellen die ik al heb waargenomen. Kost wat kost moeten wij het Gaas aan nader onderzoek onderwerpen!”
Goed, mijn fantasie slaat ’n beetje op hol. Maar de medische termen staan allemaal in de drie pagina’s. Mijn ervaring heeft me inmiddels geleerd dat als er meer dan een half A4-tje wordt besteed aan een uitslag het op z’n minst niet helemaal in orde is. Ernst en gevolg kan ik niet overzien. Dat ga ik morgen tot mij laten komen.
Voorlopig ben ik voorzichtig opgelucht dat in ieder geval geen kanker in mijn keel is teruggekeerd. Veel meer kunnen ze daar niet meer wegsnijden of -nuken. Ik hoop dat het kwartje dit keer mijn kant op valt. Want hoewel de redenen dun gezaaid zijn, wil ik toch nog even op deze verrotte aardkloot rond blijven mopperen.
Tenzij ik naar #Harskamp zou moeten verhuizen. Dat is beslist een dealbreaker.
Disclaimer: gratis lezen mag, doneren ook. Dat kan via:
vadertje.backme.org
