Ik heb er eigenlijk helemaal geen zin in, maar de jeuk moet worden weggekrabd. De jeuk die zolang de formatie duurt steeds weer terugkomt. Ik kan er allang niet meer om lachen. Om het proces niet. Om de poppetjes niet. Om de oppositiepoppetjes niet. Om de media niet. Op een gegeven moment worden de karikaturen die de hoofdrolspelers van zichzelf maken te belachelijk om nog de humor van in te kunnen zien. Ik kan er ook niet lang meer naar kijken. Als je 100 x boter-kaas-en-eieren hebt gespeeld, ken je alle zetten wel zo’n beetje. Dan heb je geen zin in nog een spelletje. Af en toe kijk ik een stukje. Dat komt de helderheid in perceptie ten goede. Als je te lang naar debatten van de huidige poppetjes kijkt, trekt er zich als vanzelf een rookgordijn op. Althans bij mij. Als je korte stukjes ziet, vermijd je dat.
Vanavond besefte ik opeens dat ik hélèmaal niemand van de lijstrekkers, die een hoofdrol spelen in de formatie, te pruimen vind. De meeste vind ik niet eens ook maar ’n beetje aardig. Dat kwam als een schok. Terwijl het eigenlijk voor de hand ligt. Sigrid Kaag komt er waarschijnlijk nog het best vanaf. Maar zij vertegenwoordigt een partij die ik verafschuw. Daarom kan ze het bij mij nooit verder schoppen dan dat ik ‘geen mening’ over haar heb. Klaver vertrouw ik niet. Ik betrap hem te vaak op geprefabriceerde verontwaardiging. Ik geloof hem gewoon niet. Hij wil té graag populair zijn. Jammer, hij had wel een veelbelovende start. En hij leidt een partij die zaken op de agenda krijgt die ik van groot belang acht.
Ploumen. Ach, Ploumen. Ik vind haar het toonbeeld van ‘half werk’. Zij heeft het niet makkelijk, dat besef ik. Je zal maar het stokje moeten overnemen van Asscher (ik mis hem). Dat lijkt me niet eenvoudig. Ze lijkt me aangenaam in de omgang. Maar daar houdt het op. Ze is niet de ‘power-politica’ die de Partij van de Arbeid nodig heeft. En dat afschuwelijke gedrocht wat ze samen met Klaver in elkaar heeft proberen te draaien. Een miskleun van formaat. Vraag maar aan de leden. Het is de halve kroon op het halve werk. Wel als één de formatie ingaan, maar tóch twee partijen blijven. Dan kun je dat wel heel trots naar buiten brengen, maar als je even nadenkt weet je dat de andere spelers dat niet gaan pikken. Dus is het voor de bühne.
Hoekstra is van het CDA. En als je van het CDA bent moet je wel heel overtuigend goed zijn, wil je mij in je hoek vinden. En dat is Hoekstra niet. Vaak verbaas ik me erover dat de mensen van het CDA zichzelf christen durven noemen. Ik ben zelf atheïst, maar heb genoeg Bijbelkennis om te weten dat er niks christelijks aan het beleid, dat het CDA voorstaat, is. Jezus Christus was veel, maar geen rentmeester. Dat zegt eigenlijk al genoeg. Doe dan in vredesnaam Segers maar. Hem heb ik altijd een integer mens gevonden. Tot deze formatie. In zijn imago zitten inmiddels ook een paar fikse deuken, wat mij betreft.
Dan het Opperhoofd. Rutte. Laat ik mijn opvoeding in acht nemen en slechts stellen dat ik hem een moreel kompas toewens. Al besef ik dat dat heel erg hoog gegrepen is. Ik durf rustig te stellen dat niemand die met de huidige formatie te maken heeft er op vooruit is gegaan. Integendeel.
En dat is inclusief de samenleving. Dubbel treurig.
Disclaimer: gratis lezen mag, doneren ook en kan via:
vadertje.backme.org
