“Wie nooit van mening is veranderd, heeft nooit nagedacht,” zei mijn vader regelmatig. Welnu, ik ben van mening veranderd.
In eerste instantie volgde ik de discussie van een afstandje. Niet bijster geïnteresseerd. Voor de zoveelste keer woedde er weer eens een discussie over wat je wel en wat je niet op je hoofd mag zetten. En dan vooral waar wel en waar niet. Wie wel en wie niet. Hoofddoekjes en keppeltjes zijn de hoofdrolspelers in deel 392 van deze eindeloze serie. De huidige discussie spitst zich toe op de agenten in Utrecht. Van de burgemeester mogen de agenten tijdens hun werk een keppeltje of hoefdoekje dragen. Zonder er direct diep over na te denken leek me dat geen bezwaar. Sterker nog. Ik voelde me geroepen me in de discussie te mengen (op twitter) toen iemand racistische taal uitsloeg.
Hakken in het zand, argumenten laden en vuren maar!
Ik vond mezelf terug aan de kant van de voorstanders van vrije keus in alle soorten hoofdbedekkingen. Wie dan ook en waar dan ook. Daar ben ik inmiddels op terug gekomen. Ik snap de reden. Iedereen moet het gevoel krijgen er in Nederland bij te horen. Niemand mag worden uitgesloten. De Allerheiligste Inclusie. Het werkt alleen niet. Hooguit averechts. Inclusie is juist bedoeld voor degenen die zich bij het ‘loket’ melden. Ik bedoel daarmee de mensen die met ambtenaren te maken krijgen, waar die ook zitten. Overheidsmedewerkers. De mensen die zich daar melden moeten het gevoel krijgen dat ze niet worden buitengesloten.
Daarom is het van essentieel belang dat die ambtenaar zo neutraal mogelijk is. Geen uitingen van welke levensovertuiging dan ook mogen bij de ambtenaar zichtbaar zijn. Anders zal er altijd een groep mensen zijn die daar aanstoot aan neemt. Hoe makkelijk is het voor een moslim om te denken dat er discriminerende motieven zijn als hij door een agent met keppeltje wordt bekeurd? Dat op zich is al reden genoeg om het niet te doen. Laat staan als je er aan denkt hoe makkelijk zoiets kan escaleren in het land van de korte lontjes.
Maar goed.
De overheid heeft niet alleen de taak maar de plicht neutraal te zijn. Zij moet haar burgers het gevoel geven dat ze allemaal gelijk zijn voor de neutrale overheid. Zonder uitzondering moet de indruk worden nagestreefd dat zij te allen tijde iedereen altijd gelijk zal behandelen. Ongeacht afkomst, herkomst en levensovertuiging. Onder alle omstandigheden. Of het nu aan het gemeenteloket is of bij de wijkagent. Of je nu gekleed gaat in een boerka of dat je 87 piercings in je oren, neus, lippen en navel hebt. Je moet altijd terecht kunnen bij een kleurloze, neutrale ambtenaar. Met een meningloze inhoud tijdens werktijden.
Zij zijn het verlengstuk van de wetten die we op hebben gesteld en die als uitgangspunt juist hebben dat we allemaal gelijk zijn (wel of niet onder God). En dat kan nu eenmaal het beste met één hoofddeksel. Het hoofddeksel van de overheid. De overheid is de bewaker van de Inclusie. Geen deelnemer. Ik moet hier wel bij aantekenen dat de argumenten actueel zijn door het wantrouwen dat heerst onder grote delen van de bevolking. Niet alleen jegens elkaar, maar zeker ook jegens de overheid. Persoonlijk heb ik er geen enkel probleem mee dat mensen wat ze willen op hun hoofd zetten. Wantrouwen is niet de basis van mijn overdenkingen, noch is het mij vreemd. Dan is het fijn om te weten dat je in ieder geval door de overheid neutraal wordt benaderd.
Nu nog een overheid die dat zelf ook begrijpt.
Disclaimer: te lering ende vermaak. Doneren is vooral voor mijn vermaak en kan via:
vadertje.backme.org
Voortschrijdend inzicht. Altijd goed om dat te hebben en daarmee te bewijzen dat er een verschil is tussen ‘halsstarrig’ en ‘vastberaden’, Menno! Dankzij jouw stukje ben ik nog wat verder gaan denken. Het resultaat vind je binnen een paar weken op mijn webstek. Eerder lukt even niet want er staan nog stukjes in de wachtrij.
Ik zie er naar uit!