De geschiedenis herhaalt zich. Iedereen die dat ontkent kijkt naar misleidende informatie. Hooguit zijn de details anders, maar het vertrek en eindpunt zijn vrijwel altijd identiek. Ongeacht de lessen die we hadden kunnen leren. Er bestaat geen betere metafoor voor het geschiedenisherhalingsprincipe dan het verkeer. Er staat ons een scala aan rampen te wachten, die we of al gehad hebben óf die we mijlenver aan hadden kunnen zien komen. Of beide. De ‘nieuwe’ ramp die ons te wachten staat wordt met dagelijkse regelmaat aangekondigd. De maatregelen die we er tegen kunnen nemen hebben we al ruimschoots geoefend. En toch zijn we weer te laat als de pleuris uitbreekt in de winter. Het was maar een klein item in een nieuwsrubriek. Compleet ondergesneeuwd door het derde wereld beleid dat we loslieten op Ter Apel. En terecht. Maar toch verdient het enige aandacht omdat iedereen ermee te maken gaat krijgen.
De herrijzenis van het covid virus.
Het itempje dat ik noemde ging over het toenemend aantal files. We zitten nog zo’n 10 procent onder de drukte op de wegen van voor de covid-pandemie. Het thuiswerken is nauwelijks opgepikt, net zomin als het werken op flexibele tijden in zwang is geraakt. Terwijl toch de voordelen makkelijk de nadelen overstijgen. Hoe kan dat? Volgens de verslaggever komt het omdat we zo gewend zijn aan het 9 tot 5 principe dat we ons comfortabel voelen in het stramien waar we altijd al inzaten. We vallen daarom maar al te graag terug in de vertrouwde routine. Kennelijk hebben we daar graag uren per dag ergernis in files en ander logistiek ongemak voor over. Terwijl de meerderheid overwegend positief was over thuiswerken en over flexibele werktijden. Ook is inmiddels aangetoond dat dit niet ten koste gaat van productiviteit. Integendeel. Zelfs de torenhoge brandstofkosten houden ons niet tegen.
Koste wat kost gewoontedieren.
Gevolg is dat we massaal weer aanwezig zullen zijn op diezelfde plekken die nog niet zo lang geleden superspreadlocaties waren. We hebben al een ‘milde’ coronagolf in de snikhete zomer gehad, die zo goed als voorbij is gegaan aan de massa. Mensen waren te druk verloren tijd in te halen om zich druk te maken over wéér een crisis. De nationale voorlichting van overheid en RIVM laten ook te wensen over. Als speerpunt wordt thuistesten aangemoedigd in reclamespotjes. In een weinig motiverende bijzin wordt gesteld dat andere maatregelen ook kunnen helpen. Er staat niet bij dat het slim is om in de winter zoveel mogelijk thuis te werken. Terwijl we weten dat dat een enorme slok op een borrel zal schelen. Overal in het land zijn de vaccinatielocaties gesloten of voorbehouden aan mensen met een afspraak. Leeftijdsgrenzen worden gesteld en met onderliggend lijden moet je extra veel moeite doen om een vaccinatie/booster te kunnen krijgen als je geen zestig jaar of ouder bent.
We hadden alle tijd om ons terdege voor te bereiden op een aankomende golf. Want we weten dat covid gedijt bij kou. Ondertussen scheppen we de randvoorwaarden voor het virus om zich straks weer als een razende te kunnen verspreiden. Bij massale verspreiding komt ook de mutatiemachine weer op gang bij het virus. Wie weet wat voor variant we dan weer gaan krijgen. Dat kan maar zo een levensgevaarlijke variant zijn. We zijn nog niet op het punt dat we covid als een gewoon griepje kunnen zien waar je elk jaar even een prikje voor gaat halen. Dat komt er wel, maar alleen als we het virus benaderen met het ontzag dat nodig is om ‘m beheersbaar te krijgen.
Wat ik in ieder geval niet wil horen is: “we zijn deze winter weer volledig verrast door een opleving van het corona virus (…)”
Maar ik ben bang dat ook die geschiedenis zich zal herhalen.
Disclaimer: Gratis te lezen, donaties zijn welkom via:
vadertje.backme.org
