“Voorwinde!” Het galmde door de wachtruimte. Heel even stond ik weer op het exercitieplein in Grave. Veertig jaar geleden als net opgekomen soldaat. Die herinnering vervloog net zo snel als-ie kwam en ik stond op en liep naar de roeper. “Dat is lang geleden,” zei hij met een blik van herkenning. “Dat is niet per […]
Auteur: Menno Voorwinde
Door schade en schande wijs geworden. Eigenwijze donder. Twijfelt aan alles in de wetenschap dat wijsheid begint bij twijfel.
Langzaam
Gisteren was ik voor de zoveelste maal in het ziekenhuis TerGooi. Dit maal voor een CT scan om het aderennetwerk rond mijn hart in kaart te brengen. Dit naar aanleiding van niet te negeren opdringerige krampaanvallen in de hartstreek. Een CT scan is een proces dat veel geduld van de patiënt vereist. Sieraden en kostbaarheden […]
Cadeau
Afgelopen weekend was het zover. De inlossing van hét familiecadeau voor mijn zestigste verjaardag. Een driedaagse ‘survival’ in Safaripark Beekse Bergen. Ik had er van te voren een hard hoofd in. Het lag niet in de lijn der verwachting dat mijn aftandse lichaam in staat zou zijn deze exercitie ongeschonden te volbrengen. Met lange wandelingen […]
Hartig – vervolg Vijf Seconden
Ik meldde me bij de balie van de afdeling cardiologie van het nieuwe TerGooi ziekenhuis in Hilversum en werd direct meegenomen voor een ECG scan. Een vrolijke, ervaren zuster babbelde me grappend door het proces. Dat had niet gehoeven want het is een pijnloze handeling die slechts enkele minuten duurt. Bovendien heb ik dat onderzoek […]
Vijf seconden
Ik heb het in vorige stukjes al gehad over mogelijke hartproblemen. Lang verhaal kort: na een telefonisch consult van mijn oudste dochter met mijn behandelend arts werd ik via de huisarts doorgestuurd naar de afdeling cardiologie van TerGooi ziekenhuis in Hilversum. Ik ken het daar zo’n beetje als mijn broekzak. Dat is misschien niet de […]
Goedemorgen!
“Goedemorgen”, zei de man zonder van zijn clipboard op te kijken. Naarstig zocht ik in mijn zakken naar mijn TruTone, zodat ik hem kon antwoorden. De man keek op van zijn clipboard en terwijl hij naar mijn geklungel keek zei hij luider en duidelijk chagrijniger “GOEDEMORGEN!” Op dit soort momenten mis ik heel erg mijn […]
Vergeten
Ik stel mezelf vaker dan me lief is de deprimerende vraag of het leven überhaupt zin heeft als het niet oneindig is. In welke (bewuste) hoedanigheid dan ook. Deprimerend omdat er vooralsnog geen uitsluitsel valt aan te leveren. Hoewel ik vurig hoop op een voortzetting van mijn bewustzijn na de fysieke stilval, twijfel ik daar […]
Hartklachten
Afgelopen maandag had ik een telefonisch consult ingepland staan met mijn behandelend arts van het AUMC. Die consulten voer ik niet zelf omdat ik bijna altijd onverstaanbaar ben over de telefoon door het gebruik van een stemapparaat (TruTone). Videobellen is een uitkomst omdat dan mijn algehele (spraak)mimiek een bijna feilloze aanvulling op de audio van […]
Achilleshiel
Afgelopen dinsdag is de achterste kies van mijn linkeronderkaak getrokken. Het gat moest worden gehecht en ik verwachtte folteringen als de verdoving was uitgewerkt. Dat bleek mee te vallen. Ik heb nauwelijks last gehad. Het vertrouwen in mijn tandarts was niet misplaatst. Ze is ooit begonnen in Hilversum waar ze onderdeel was van een tandartscollectief. […]
Tandarts
Vorige week werd ik gebeld. Ik liep op het zebrapad in Bussum op vijftig meter afstand van mijn bestemming. Ik nam op, TruTone in de hand en sprak zo duidelijk mogelijk. Wonderbaarlijk genoeg verstond de beller me. “Dag, meneer Voorwinde, u weet dat u nu een afspraak heeft bij de tandarts?” Dat wist ik. “Ik […]